Deszczem, zawieją [Croatian translation]

Deszczem, zawieją przeleci obok nas,

Słońca czerwienią zaglądnie pod nasz dach,

Smutkiem zastuka do drzwi przytkniętych w pół,

Ona tęsknota, władczyni wszystkich dróg.

Deszczem, zawieją przypomni dobre dni,

Słońca promieniem, księżycem, tylko ty

W Tokio, w Paryżu czy w Rio, gdzie tylko świat,

Tam tęsknota Ci przypomni kraj...

Błękitne chabry i maki czerwone,

Pogodne niebo i morze wzburzone,

Dalekie domy, znajomą rzekę, rodzinne strony, kochane…

Noc, która ześle Ci sen… Brzaskiem Cie zbudzi, a z dniem...

Deszczem, zawieją ucieszysz nawet się,

Z deszczem, zawieją odmienisz życia bieg,

Zewsząd powrócisz, jak tramp, najgorszą z łajb,

Gdy tęsknota Ci przypomni kraj…

Deszczem, zawieją ucieszysz można się,

Z deszczem zawieją odmienić życia bieg,

Zewsząd powrócisz, jak tramp, najgorszą z łajb,

Gdy tęsknota Ci przypomni kraj…