W tej karuzeli dusz
Kto obejrzy się za siebie jest zgubiony i zostaje tu
Wiem to na pewno, przyjacielu
Ja też się obejrzałam
I żeby dogonić Cię, musiałam biec
Ale bardziej rozglądam się i widzę, że
To świat idzie naprzód, nawet
Jeśli Ciebie już nie ma
Jeśli Ciebie już nie ma
I powiedz mi, dlaczego
W tej karuzeli dusz nie ma
Miejsca, żeby otrząsnąć z siebie
To, co nam powiedziano
I to, co już wiadome
A więc wiesz, jak jest
Jest, jak jest
Pojadę pociągiem
Który jedzie do miasta Raj
I żegnam was wszystkich i wskakuję do pociągu
Jadę i nie myślę już o tym
Podróż ma sens jedynie bez powrotu
Jeśli nie w locie
Bez przystanków ani granic
Tylko horyzonty nawet niezbyt oddalone
Ja zajmę moje miejsce
A Ty siedzący tam obok mnie
Powiesz mi "kierunek Raj"
Podróż ma sens jedynie bez powrotu
Jeśli nie w locie
Bez przystanków ani granic
Tylko horyzonty nawet niezbyt oddalone
Ja zajmę moje miejsce
A Ty siedzący tam obok mnie
Powiesz mi "kierunek Raj"
Jest, jak jest
Pojadę pociągiem
Który jedzie do miasta Raj
Ja zajmę moje miejsce
A Ty siedzący tam obok mnie
Powiesz mi "kierunek Raj"
Miasto Raj