Er zitten geen doeken op de luiken van mijn broers,
er zit geen opaal om mijn vingers,
noch een kathedraal om mijn gebeden te verstoppen,
gewoon een randje goud aan mijn stem.
Ik maak de routes en ga langs grenzen,
ik voel, ik luister en ik leer, ik zie
de tijd druipt voorbij langs de tijdzones
je neem, ik geef, had ik de keuze?
Zo is mijn lot
Ik ga mijn weg
zo gaan mijn uren voorbij
op het sterke ritme van mijn hartslagen
Van zomerse vuren vlieg ik naar sombere winters
van herfstbuien naar Indiase zomers
bevroren landen naar de droogste woestijnen
ik ga, ik kom, de wereld is van mij
ik leef van noten en ik leef van licht
ik draai rond op jouw schreeuwen, jouw handen
het leven neemt me mee naar de diepte van al zijn mysteries
Ik zie in jouw ogen mijn komende dagen
Zo is mijn lot
Ik ga mijn weg
zo gaan mijn uren voorbij
op het sterke ritme van mijn hartslagen
Ik maak de routes en ga langs grenzen,
ik voel, ik luister en ik leer, ik zie
de tijd druipt voorbij langs de tijdzones
je neem, ik geef, had ik de keuze?
Ik neem de blues op de signalen van de antwoordapparaten
Ik neem de moeite op vliegvelden
Ik beleef de liefde op kilometers afstand
En het geluk op mijn telefoon
Zo is mijn lot
Ik ga mijn weg
zo gaan mijn uren voorbij
op het sterke ritme van mijn hartslagen