Desolation Row [Turkish translation]

Asılanların kartpostallarını satıyorlar.

pasaportları kahverengine boyuyorlar.

Güzellik salonu denizcilerle dolmuş,

şehre sirk gelmiş.

İşte kör komisyoncu geliyor,

transa geçirmişler onu.

Bir eli ip cambazına bağlanmış,

öteki pantolonunun içinde.

Çevik kuvvet yerinde duramıyor,

gitmeleri gereken bir yer var.

Bu gece Lady ve ben bakar iken dışarıya

Kasvet Sokağından.

Sindrella, basit görünüyor,

"kişi kendinden bilirmiş işi", gülümsüyor.

Sonra ellerini arka ceplerine sokuyor,

Bette Davis gibi.

Romeo’nun gelişi, inliyor;

“Bana aitsin, sanırım”.

Ve birileri diyor ki, “Yanlış yerdesin dostum,

gitsen iyi olur.”

Ve geriye kalan tek ses

ambulanslar gittikten sonra,

Sindrella’nın yerleri süpürüşü

Kasvet Sokağında.

Şimdi ay neredeyse gizlendi,

yıldızlar saklanmaya başlıyor.

Hatta falcı kadın bile

her şeyini içeriye aldı.

Kabil ile Habil

ve Notre Damme’ın kamburu hariç

herkes sevişiyor

ya da yağmuru bekliyor.

Ve Merhametli Vatandaş giyiniyor,

şova hazırlanıyor.

Bu akşam karnavala gidecek

Kasvet Sokağındaki.

Şu an Ophelia pencerenin altında,

onun adına çok korkuyorum.

Daha yirmi ikinci yaş gününde ama

çoktan bir kız kurusu oldu.

Ona göre, ölüm oldukça romantik.

Demirden bir yelek giymiş,

mesleği onun dini,

cansızlığı ise günahı.

Gözlerini sabitleyerek

Nuh’un büyük gökkuşağına

zamanını gözetleyerek geçiriyor

Kasvet Sokağını.

Einstein, Robin Hood kılığına girdi

anılarını bir sandığa tıkmış,

bir saat önce bu yoldan geçti

dostu kıskanç bir keşişle.

O kadar berbat görünüyordu ki

sigara otlanırken,

sonra atık su borusunu koklayarak

ve alfabeyi okuyarak gitti.

Artık ona dönüp bakmazsınız bile

ama çok eskiden ünlüydü

electro-keman çalmasıyla

Kasvet Sokağında.

Dr. Müstehcen, dünyasını saklıyor

deri bir kupanın içinde.

Ama tüm cinsiyetsiz hastaları

bunu mahvetmeye çalışıyor.

Hemşiresi bir çeşit yerel ezik.

siyanür deliğinden o sorumlu,

hatta üzerinde "rahmet eylesin"

yazan kartlar da onda.

Hep birden İrlanda flütü çalıyorlar.

Üflemelerini duyabilirsin,

eğer kafanı yeterince uzağa uzatabilirsen

Kasvet Sokağından.

Sokağın karşısında perdeleri gerdiler,

ziyafete hazırlanıyorlar.

Operadaki Hayalet,

bir rahibin kusursuz imgesi,

Kazanova’yı kaşıkla besliyorlar

daha da güvende hissetsin diye.

Sonra onu özgüveniyle öldürecekler,

kelimelerle zehirledikten sonra.

Hayalet sıska kızlara bağırıyor

"Çekip gidin buradan, bilmiyorsanız eğer;

Kazanova cezalandırılıyor gittiği için

Kasvet Sokağına”

Ve şimdi gece yarısı tüm ajanlar

süper insan takımıyla

dışarıya çıkıp etrafını çevreliyor herkesin

onlardan daha çoğunu bilen.

Sonra onları fabrikaya getiriyorlar

kalp krizi makinelerini

omuzlarına bağladıkları yere.

Sonra da gaz lambaları

kalelerden aşağıya indiriliyor

sigortacılar tarafından ki onlar

gidip bakacaklar kimse kaçmış mı diye

Kasvet Sokağına.

Övgüler Neron’un deniz tanrısına,

Titanik şafakta yola çıkıyor.

Herkes bağırıyor

"Hangi taraftasın?"

ve Ezra Pound, T. S. Eliot ile

kavga ediyor kaptan kulesinde

Kalipso şarkıcıları onlara gülerken,

balıkçılar çiçekleri tutuyor

denize bakan pencereler arasında

tatlı deniz kızlarının süzüldüğü,

ve kimsenin fazla düşünmek zorunda olmadığı

Kasvet Sokağını.

Evet, dün aldım mektubunu,

kapı kolunun kırıldığı sıralarda.

Nasıl olduğumu sorduğun bölüm,

bir çeşit şakaydı herhalde?

Bahsettiğin tüm şu insanlar;

evet, tanıyorum onları, oldukça sıkıcılar.

Yüzlerini yeniden ayarlamam gerekti

ve onlara tamamen farklı bir isim vermem.

Şu anda çok iyi okuyamıyorum,

daha başka bir mektup gönderme, yapma.

Tabi eğer onları postalamıyorsan

Kasvet Sokağından.