‘k Verloor vandaag mijn ziel onder jouw handen,
Had ik geweten hoe je liefde te geven
Zoals jij die hebt gegeven,
Had ik je kussen kunnen geven, blakende lippen
Van wie uit liefde kuste en ‘t wist.
Had ik je kussen kunnen geven, blakende lippen
Van wie uit liefde kuste en ‘t wist.
Misschien was mijn ziel me niet tussen mijn vingers
Doorgeglipt, als een schip
Dat heenzeilt
Als ik in die broze staat van zoveel angsten
Van je had kunnen krijgen wat ik aankon.
Als ik in die broze staat van zoveel angsten
Van je had kunnen krijgen wat ik aankon.
En ‘t schip 't ruime sop gekozen dat ’t wist te bevaren,
Door angsten en vermoeienissen
Verloor ik me
Ik wacht mijn hele leven om je te zien
En het leven dat het mijne is wacht nog op mij.
Ik wacht mijn hele leven om je te zien
En het leven dat het mijne is wacht nog op mij.
Ik wacht mijn hele leven om je te zien
En het leven dat het mijne is wacht nog op mij