Σ΄ένα γράμμα κλειστό της ζωής μου το δράμα
να γινότανε θαύμα και να ήσουν αλλιώς
Παραλήπτης κανείς στο μηδέν η ουσία
εσύ είσαι η αιτία που νυχτώνει νωρίς
Πια δεν επιμένω τ΄όνειρο χαμένο στη σκιά σου
των ματιών σου μάγια στο κορμί σημάδια
φύγε το πρωί ήλιος που θα βγει
Δες ποιαν αγάπησα και θυσιάστηκα
να΄ναι οι χαρές μου μια στιγμή
Δες ποιαν αγάπησα τρελός που σ΄άφησα
να΄σαι στο είναι μου πνοή
Να΄χα δύο ζωές και αγάπη καμία
να μη δω τρικυμία ναυαγός μες στο χθες
τώρα που μ΄αγνοείς με κρατάει η ελπίδα
θα γυρίσω σελίδα στην καρδιά μου δε ζεις