Αχ! αυτό το γλυκό βασανιστήριο που περνώ
Μαλώνουμε κι εσύ ξαναρχίζεις. . .
<Δεν ζω, απλώς υπάρχω>**
Δίχως εκείνον νιώθω προβληματισμένη
Στο Μετρό τριγυρνώ μόνη
Ένας τελευταίος χορός
Για να καταπνίξω τη στενοχώρια μου
Θέλω να φύγω, να φύγω μακριά — μία νέα ζωή!
Αχ! αυτό το γλυκό βασανιστήριο που περνώ
Ταράσσω τον ουρανό, τη μέρα και τη νύχτα
Με τη βροχή, τον άνεμο χορεύω
Λίγη αγάπη, μια σταγόνα μέλι
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω
Και στον απόηχο φοβάμαι, τρέχω!
Έχει έρθει η σειρά μου;
Κι εδώ ακριβώς έρχεται ο πόνος
Σ' ολόκληρο το Παρίσι, χάνω τον εαυτό μου
Και δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω μακριά
Το μόνο που έχω είναι η ελπίδα
Και σ' όλη τη διαδρομή η απουσία σου. . .
Τα παρατάω! Η ζωή μαζί σου δεν έχει αληθινό νόημα
Ταράσσω τον ουρανό, τη μέρα και τη νύχτα
Με τη βροχή, τον άνεμο χορεύω
Λίγη αγάπη, μια σταγόνα μέλι
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω
Και στον απόηχο φοβάμαι, τρέχω!
Έχει έρθει η σειρά μου;
Κι εδώ ακριβώς έρχεται ο πόνος
Σ' ολόκληρο το Παρίσι, χάνω τον εαυτό μου
Και δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω μακριά
Αχ! σ' αυτό το γλυκό βασανιστήριο που περνώ
Πληρώνω, τώρα, τα λάθη του
Άκου την καρδιά μου πόσο μεγάλη είναι
Του κόσμου είμαι παιδί
Ταράσσω τον ουρανό, τη μέρα και τη νύχτα
Με τη βροχή, τον άνεμο χορεύω
Λίγη αγάπη, μια σταγόνα μέλι
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω, χορεύω
Και στον απόηχο φοβάμαι, τρέχω!
Έχει έρθει η σειρά μου;
Κι εδώ ακριβώς έρχεται ο πόνος
Σ' ολόκληρο το Παρίσι, χάνω τον εαυτό μου
Και δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω, δραπετεύω μακριά