O ang aking matamis na pagdurusa,
Walang puntong paglalaban, magsisimula ka nanaman.
Ako ay walang kwentang tao.
Kung wala siya ako ay mahihirapan
Nagliligoy-ligoy sa subway mag-isa.
Ang huling sayaw.
Para makalimutan ang aking paghihirap.
Gusto kong makatakas, mag simula muli ang lahat.
O ang aking matamis na pagdurusa.
Hinahalo ko ang langit, ang araw, ang gabi
sasayaw kasama ang hangin, ang ulan
konting pag-ibig, patak ng honey.
At ako ay sasayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw , sayaw, sayaw
At sa ingay, lilikas at takot
Ako na ba?
Narito na ang sakit....
sa lahat ng Paris, inabandona ang sarili
At ako ay lilipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad
Wala kundi pag-asa.
sa daan ng iyong liban
Mabuti pa sa impyeno, kung wala ka ako ay liligaya, walang ibig-sabihin
Hinahalo ko ang langit, ang araw, ang gabi
sasayaw kasama ang hangin, ang ulan
konting pag-ibig, patak ng honey.
At ako ay sasayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw.
At sa ingay, lilikas at takot
Ako na ba?
Narito na ang sakit...
sa lahat ng Paris, inabandona ang sarili
at ako ay lilipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad
Dito sa matamis na pagdurusa.
Sinalo ko na ang lahat ng pananakit
Ang aking puso ay napakalawak
Isa akong anak ng mundo
Hinahalo ko ang langit, ang araw, ang gabi
sasayaw kasama ang hangin, ang ulan
konting pag-ibig, patak ng honey.
At ako ay sasayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw, sayaw.
At sa ingay, lilikas at takot
Ako na ba?
Narito na ang sakit...
sa lahat ng Paris, inabandona ang sarili
at ako ay lilipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad, lipad