Ik loop langs het perron en ik weet niet of
Ik hier wegrijd of zo iets
Eh, kijk eens, daar komt een sneltrein aan en rijdt door
De jongen op de grond verschijnt
Ik houd de brief in mijn hand vast
Daar staat, je voelt je dood als steen
En dat je jezelf nu in het bos zoekt
Om je in het mos een bedje te maken
Jouw grote saxofoon is er natuurlijk ook
En fluiten, fluiten zullen in de wei groeien
De oude vrouw betaalt met kleingeld
We wachten op de volgende trein
Ik vraag het oudje waar het bos is
Ze zegt: 'Mijn Udo is al heel lang dood'
In mijn tas kleeft een snoepje
We stappen de trein in
Bij Wertheim waren er salamanders
Ik neem eentje mee voor in het mos
Als ik in Hamburg uit de trein stap
Dan loop ik door de straten naar de Elbe
Recht naar de rivier
Als ik jou aan de oever zie
Ik grijp je vast en zo en je hoort niets
Je zegt, je moet naar een andere oever
De boot vaart de volgende dag
Ik dacht dat je diep in het bos woonde
Ik wist niks van jouw oevers