Δεν ξέρω πώς μου ήρθε στο μυαλό, ενώ όλα έχουν τελειώσει εδώ και 24 χρόνια ...
Μάλλον για να μην μείνει καμμιά δουλειά από το παρελθόν ανολοκλήρωτη.
Έϊ, έϊ, έϊ, έϊ
Έϊ, έϊ, έϊ, έϊ
Θα έρθει η μέρα (θα χαράξει) αν η αγάπη σε φέρει
με κομμένη την ανάσα...
Θα γίνει μέρα αν ο δρόμος σου σε βγάλει
εδώ στην μαύρη ξενιτιά
(Έλα και) βγάλε την καρδιά μου απ' αυτό το βάσανο
και ελευθέρωσε την στα κύματα (στη θάλασσα).
(Έλα και) βγάλε την καρδιά μου απ' αυτό το βάσανο
και ελευθέρωσε την στα κύματα (στη θάλασσα).
Έϊ
Αν σε κάποια γωνιά κάθεσαι και η θλίψη σου μεγαλώνει,
κι αν δεν υπάρχει θάλασσα να πας, αν δεν την βρίσκεις...
(Τότε) πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή (να λυτρωθεί-να ελευθερωθεί)
Πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή (να λυτρωθεί-να ελευθερωθεί)
Πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή (να λυτρωθεί-να ελευθερωθεί)
Πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή...
Έϊ,
Έϊ
Αν οι νύχτες κάνουν την μοναξιά σου μεγαλύτερη
Αν από τα παράθυρα σου διαρρέει σκοτάδι...
Τότε πάρε την καρδιά μου και πεταξέ την στα αστέρια...
Πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή
Τότε πάρε την καρδιά μου και πεταξέ την στα αστέρια...
Πάρε την καρδιά μου μέσα από αυτό το βάσανο
και άπλωσε την στην βροχή