Έρχεται πάντα στη ζωή η δύσκολη εκείνη στιγμή
Που γυρνάς ένα πρωί και βρίσκεις την πόρτα κλειστή
Και όλα μοιάζουν σκοτεινά, όλα δύσκολα και όλα θολά
Και αφού κλάψεις στα σκαλιά,σ'αρπάζει μια άγρια χαρά
Δε σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Και ένα βράδυ που είναι αργά και θα θες μια ζεστή αγκαλιά
Θα βρεθείς ξαφνικά στην πόρτα της πάλι μπροστά
Πόσο θέλεις να την δεις, πόσα θέλεις ξανά να της πεις
Μα δεν βγαίνει έξω κανείς και σε παίρνει αγκαλιά της βροχής
Δε σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω
Δεν, δεν σταματώ, ξημερώνει και φεύγω