Ölümle sessiz dans
Herşey kaybolmuş.
Sonbaharın gelişiyle parçalanmış.
Bir anda, biliyorsun, o benim
Hançeri yanıbaşında tutuyorsun
Ve hiçbir şey görmedin.
Yanlış sevgi, saf nefrete dönüştü.
Rüzgâr, külrengiyle birleşmeden evvel
Feryad-u figan etti.
Güz şeytanı,
Nefes nefese kalarak
Dikildi, kapalı kapılar ardında haykırarak
Baştan çıkarıcı soluk sis,
Çatlak duvarlardan geçerek ilerliyor
Karşı koymayacağım,
Sonsuzluk için gözyaşları içerisinde.
O, geriye döndü ve ilk kez benimle yüz yüze geldi.
Kaç, uzaklaş.
Sadece bir saniye, ve hiçbirşeyim olmadan terk edildim.
Onun güzel kokusu, nemli havada ahenkle dolaşıyor hâla.
Gün, sonlandı
Ve o, içimde kayboldu, inancı da.