Σιωπηλός χορός με τον θάνατο
Τα πάντα έχουν χαθεί
Καταστράφηκαν από την άφιξη του Φθινοπώρου
Το βλεφάρισμα ενός ματιού, ξέρεις ότι είμαι εγώ
Κρατάς το μαχαίρι κοντά στο χέρι σου
Και δεν είδες τίποτα
Μια λανθασμένη αγάπη μετατράπηκε σε ολοκληρωτικό μίσος
Ο άνεμος ούρλιαξε θρηνητικά
Πριν γίνει ένα με το γκρίζο
Ο δαίμονας της πτώσης
Πασχίζοντας για μια ακόμη ανάσα
Ανυψώθηκε, τσιρίζοντας σε πόρτες κλειστές
Αποπλανητική απαλή ομίχλη συγκεντρώθηκε
Μέσα από τις ρωγμές του τοίχου
Δεν πρέπει να αντισταθώ
Με δάκρυα για όλη την αιωνιότητα
Γύρισε και με αντίκρισε για πρώτη φορά
Τρέξε μακριά, τρέξε μακριά
Μόνο ένα δευτερόλεπτο, και δεν μου έμεινε τίποτα
Το άρωμά της ακόμα περιπλανούνταν στον υγρό αέρα
Εκείνη η μέρα έφτασε στο τέλος της
Και εξαιτίας μου έχασε την πίστη της.