من فقط از مال دنیا
دوتا پنجره دارم
تو یکیش یه کف دست آسمون و
تو یکیش پرنده دارم
من فقط از مال دنیا
دو پر شکسته دارم
با دوتا بال شکسته
سهم من؛ یه تیکه کوه
روی کوه درختی نیست
روی کوه آدمی نیست
روی کوه سنگه و سنگ
روی کوه برفه و برف
دلم از غربت توی سرزمینم
بهخدا خیلی گرفته
دلم از این همه آدم
که تو قلبم جا گرفتن
بهخدا خیلی گرفته
مگه میشه من نباشم
که توی نیاز قلبم
صدای صدتا پرنده، مث آواز
میون راه گلوم حبس بمونه
من اگه بازم بخونم
گندما سبز میشن
دخترا با درسشون شعر میخونن
پسرا با مشقشون عاشق میشن
من اگه بازم بخونم
گندما سبز میشن
دخترا با درسشون شعر میخونن
پسرا با مشقشون عاشق میشن