Дело мастера Бо [Delo mastera bo] [Polish translation]

Ona otwiera okno,

Pod śniegiem nie widać dachów.

Ona mówi: "Pamiętasz, jak myślałeś,

że śnieg się składa z molekuł?"

Smok wylądował na polu -

Za późno, by myśleć, że śpisz,

Choć sen byłby typowy dla tego wieku.

Lecz czas wątpliwości minął, już rozsuwają się trzciny;

Wygodny bród przez wielką rzekę.

A woda wciąż dalej płynie

Pod mostem Mirabeau1;

Lecz cóż nam z tego?

To dzieło mistrza Bo.2

Masz wspaniałych przyjaciół,

Do kina ciebie zabiorą.

Leżysz w łazience pomiędzy,

Maratem i Archimedesem.

Dzwonią do twoich drzwi, lecz wchodzą przez okno,

A w ślad za nimi pcha się jeszcze obcy ktoś ...

Zjedzą twoje ciało, jak chleb,

I wypiją, jak wino, twą krew;

I wziąwszy trzy ruble na taksi

Odjadą do nowych zwycięstw.

I oto Wigilia znów

Wzięła cię z zaskoczenia.

A miłość dla ciebie to język obcy,

I w powietrzu zapach gazu.

Nieudawany szok,

To z nerwów odpada mech;

I pytanie: "Dlaczego nie żyliśmy tak od razu?"

Lecz kto wie, że przewodnikiem jest, póki nie włączą prądu?

Następuje epoka międzynarodowego jazzu;

A woda dalej wciąż płynie

Pod mostem Mirabeau;

Teraz się dowiedziałeś,

Że zawsze byłeś mistrzem Bo;

A miłość - to sposób, by wrócić do domu;

Miłość - to dzieło mistrza Bo.

1. Most Mirabeau - wiersz Guillaume'a Apollinaire'a https://milosc.info/guillaume-apollinaire/most-mirabeau/2. Boga