Penceresinin önünden geçtiğim gece gördüm o ışığı
Gördüm perdesinde aşkın oynaşan gölgelerini
O benim kadınımdı
Onun beni aldatmasını izledim ve deliye döndüm
Benim, benim, benim Delilah’ım!
Neden, neden, neden Delilah?
Görebiliyordum bu kızın bana hiç iyi gelmediğini
Ama mahvolmuştum hiç kimsenin serbest bırakamayacağı bir köle gibi
Şafak vakti o adam giderken ben bekliyordum
Caddenin karşısına geçtim, evine gittim ve kapıyı açtı
Orada durmuş gülüyordu
Elimde bir bıçak hissettim
Ve artık gülmüyordu
Benim, benim, benim Delilah’ım!
Neden, neden, neden Delilah?
Onlar kapıyı kırmaya gelmeden önce
Affet beni Delilah, daha fazla dayanamadım işte
Orada durmuş gülüyordu
Elimde bir bıçak hissettim
Ve artık gülmüyordu
Benim, benim, benim Delilah’ım!
Neden, neden, neden Delilah?
Onlar kapıyı kırmaya gelmeden önce
Affet beni Delilah, daha fazla dayanamadım işte
Affet beni Delilah, daha fazla dayanamadım işte