ଦେଖି ନବକାଳିକା [Dekhi nabakāl̤ikā]

ଦେଖି ନବକାଳିକା ବକାଳିକା ମାଳିକା

ଆଳି କାଳିକା କାନ୍ତ ସ୍ମରି ।

ରକ୍ଷା କେମନ୍ତେ କରି କରିବା ମତ୍ତକରୀ

ଗତିକି ଏମନ୍ତ ବିଚାରି

ସେ ସହଚରି ।

ଭାବେ ବଞ୍ଚିଲେ ଏ କାଳକୁ, କଥା ଥିବ କାଳ କାଳକୁ

ଏତେକ କ୍ଷୀଣ ଦିନ ହେଲା ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ ଦିନ

ନ ଲଭୁ ବଲ୍ଲଭମେଳକୁ ରେ ॥୧॥

ହିତ ଆନମାନଙ୍କୁ ସତ କାମିଜନଙ୍କୁ

ଅହି ପରା ଅହିତ ଏହି ।

ହତ କୃଶାନୁ ସାନୁ- ମାନରୁ ଭାନୁ ଭାନୁ

ତାପରୁ ନିସ୍ତରିଲା ମହୀ

ରେ ସହଚରି ।

ବିରହନଳ ହୃଦସ୍ଥଳେ, ଜଳେ ସେ ହତ ନୋହେ ଜଳେ

କରୁଛି ଜାତ ଜାତ ବେଦକୁ ସତ ସତ

ହୃଦା-ଛଳରେ ଘନ କୋଳେ ରେ ସହଚରି॥୨॥

କେଉଁ ସୁନ୍ଦରୀ ଦରୀ- ଭୂତରୁ ଗଣ୍ଡ ଧରି

ଧରିତ୍ରୀ ଶୟନ କରିଛି ।

କଣ୍ଠେ ଜୀବନ ବନ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନୟନ ଘନ

ଘନ ନିଶ୍ଵାସକୁ ଛାଡ଼ୁଛି

ରେ ସହଚରି ।

ପକାଇ ଆପଣା ଅଙ୍କର, ଲୋଡ଼ିଲେ ନ ଲଗାଇ କର

ଯେ ହୁଏ ଏଡ଼େ ଦୁର୍ବଳ ଝଞ୍ଜାନିଳ ପ୍ରବଳ

ଉଡ଼ିଯାଇଟି ଯତ୍ନ କର ରେ ସହଚରି॥୩॥