Telkens als een dag voorbij is gegaan
en de herrie van de dag weer zwijgt,
klopt ze ongevraagd als altijd aan
en dan stapt ze door je deur,
heel stil uit de donkerheid;
hallo eenzaamheid.
Wat ze van je wil, dat weet je niet echt,
omdat zij nou eenmaal nooit iets zegt.
Maar je voelt gewoon: ze is er weer;
onzichtbaar, maar heel dichtbij
merk je haar aanwezigheid;
hallo eenzaamheid.
Vaak vergeet je haar wel overdag,
maar ze vindt jou steeds weer in de nacht.
Als je dwalend door de straten loopt
en de wereld niet begrijpt,
neemt ze jou weer in haar macht;
hallo eenzaamheid.
Echt vergeten kun je haar alleen
als je iemand hebt die naast je staat,
die jou nodig heeft zoals jij hem.
Zoek 'm, vlucht niet voor 'm weg;
samen win je wel die strijd
van je eenzaamheid.