Dedicated [Greek translation]

Ονειρεύομαι ένα σκηνικό ανάμεσα στους πράσινους λόφους:

Σύννεφα απομακρύνονται και το ηλιόφως αποκαλύπτεται.

Οι άνθρωποι αποφεύγουν να σημειώνουν τη σκληρή δουλειά

και αυτή την αποφυγή την κατανοεί εύκολα ο καθένας.

Και δηλητηριασμένοι παρακινημένοι rappers

που ατενίζουν τα δένδρα, παράλογοι χάνονται με τον άνεμο.

Ιδέτε τους να φεύγουν.

Όσοι ασχολείστε με χιπ-χοπ, ελάτε μαζί μου για να δείτε

μια χώρα όπου η άμμος συντίθεται από συντετριμμένο κερί

και ο ουρανός άπωθεν σας είναι κυανής βαφής krylon

και όλοι ομιλούν σε μια διάλεκτο στιχομυθιών.

Οι rappers έχουν εγκαταλείψει {άλλωστε} τον υλισμό.

Εν τω μεταξύ, εγώ απλώς αρπάζω το μικρόφωνό μου

και ελπίζω εγώ και η ομάδα μου να επιτύχουμε

επειδή ό,τι άποψη κι αν εκφράσετε εσείς,

πάντα να θυμάστε σε ποιον απευθύνεται τελικά ο rapper.

Επειδή

αυτό αφιερώνεται στα παιδιά,

αφιερώνεται στον όποιο τόπο ευδοκιμεί η μουσική,

αφιερώνεται σε εκείνους που βαρέθηκαν τα ίδια δρώμενα

και αφιερώνεται στους ανθρώπους που διαρκώς εξελίσσονται.

Αυτό που αξίζει {να θυμάσαι}

είναι τα παιδιά που ξέρουν πως κάτι πάει λάθος.

Αυτό που δεν αλλάζει

είναι εκείνα τα παιδιά που πιστεύουν ότι δεν ταυτίζονται.

Το μόνο αδιαμφισβήτητο

είναι εκείνα τα παιδιά που δεν ξέρουν προς τα πού να τρέξουν,

που κρύβονται στις σκιές, αναμένοντας τον Ήλιο.

Έχω βιώσει πολλά στη ζωή μου.

Έχω μιλήσει με έναν ξεπεσμένο στη Λεωφόρο Sunset.

Με ρώτησε: "Πώς θα ένιωθες αν όλοι συμπεριφέρονταν σαν να μην υπήρχες ;"

Θα έχανες την ψυχραιμία σου, και πιθανότατα στο τέλος θα φρένιαζες.

Οπότε μάθετε καλά, ότι ο μόνος λόγος που απαγγέλλουμε στίχους

είναι για να συνέλθετε και επιτέλους να δράσετε.

Ενόσω οι rappers πολεμάνε να μάθουν ποιος θα γίνει ο δημοφιλής,

εμείς ταξιδεύουμε σε μια μονολιθική διαστημική οδύσσεια.

Επιβλέποντες το παιχνίδι και βιούντες το ίδιο θέατρο, {σας υποσχόμαστε πως} όλα θ'αλλάξουν.

Μέσα σε μια θύελλα σκότους και πόνου και οξειδωτικής βροχής και υποσχέσεων ότι δεν θα το ξανακάνεις.

Εν τω μεταξύ, εγώ απλώς αρπάζω το μικρόφωνό μου

και ελπίζω εγώ και η ομάδα μου να επιτύχουμε

επειδή ό,τι άποψη κι αν εκφράσετε εσείς,

πάντα να θυμάστε σε ποιον απευθύνεται τελικά ο rapper.

Επειδή

αυτό αφιερώνεται στα παιδιά,

αφιερώνεται στον όποιο τόπο ευδοκιμεί η μουσική,

αφιερώνεται σε εκείνους που βαρέθηκαν τα ίδια δρώμενα

και αφιερώνεται στους ανθρώπους που διαρκώς εξελίσσονται.

Αυτό που αξίζει {να θυμάσαι}

είναι τα παιδιά που ξέρουν πως κάτι πάει λάθος.

Αυτό που δεν αλλάζει

είναι εκείνα τα παιδιά που πιστεύουν ότι δεν ταυτίζονται.

Το μόνο αδιαμφισβήτητο

είναι εκείνα τα παιδιά που δεν ξέρουν προς τα πού να τρέξουν,

που κρύβονται στις σκιές, αναμένοντας τον Ήλιο.

Καθώς με τραβά η σκιά κοντά της, μου γίνεται πιο προσιτή.

Εκείνο τον χώρο τον αισθάνομαι οικείο καθώς και καταφύγιο μου.

Καθώς με τραβά η σκιά κοντά της, μου γίνεται πιο προσιτή.

Εκείνο τον χώρο τον αισθάνομαι οικείο καθώς και καταφύγιο μου.

Αυτό αφιερώνεται στα παιδιά,

αφιερώνεται στον όποιο τόπο ευδοκιμεί η μουσική,

αφιερώνεται σε εκείνους που βαρέθηκαν τα ίδια δρώμενα

και αφιερώνεται στους ανθρώπους που διαρκώς εξελίσσονται.

Αυτό που αξίζει {να θυμάσαι}

είναι τα παιδιά που ξέρουν πως κάτι πάει λάθος.

Αυτό που δεν αλλάζει

είναι εκείνα τα παιδιά που πιστεύουν ότι δεν ταυτίζονται.

Το μόνο αδιαμφισβήτητο

είναι εκείνα τα παιδιά που δεν ξέρουν προς τα πού να τρέξουν,

που κρύβονται στις σκιές, αναμένοντας τον Ήλιο.

Αυτό αφιερώνεται στα παιδιά,

αφιερώνεται στον όποιο τόπο ευδοκιμεί η μουσική,

αφιερώνεται σε εκείνους που βαρέθηκαν τα ίδια δρώμενα

και αφιερώνεται στους ανθρώπους που διαρκώς εξελίσσονται.

Το σίγουρο είναι

είναι ο κάθε άνθρωπος που δε νιώθει ασφαλής.

Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις

οποιονδήποτε που να νιώθει πως είναι εκτός τόπου {και χρόνου}.

Το αληθινό

είναι όλοι όσοι δεν ξέρουν προς τα πού να τρέξουν,

που κρύβονται στις σκιές, αναμένοντας τον Ήλιο.