Μπορώ να μυρίσω το θάνατο στα σεντόνια
Που με σκεπάζουν
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι το τέλος
Αλλά αυτή είναι η επιθανάτιος κλίνη μου
Είμαι ξαπλωμένος εδώ, μόνος
Αν κλείσω τα μάτια μου απόψε
Ξέρω ότι θα'μαι σπίτι
Η χρονιά είναι το 1941
Ήμουν 8 χρονών και πολύ, πολύ μικρός
Για να ξέρω ότι οι ιστορίες μαχών και δόξας
Ήταν ένα παραμύθι που η καλή μητέρα είχε σκαρφιστεί για το γιο της
Βλέπεις, ο μπαμπάς ήταν ένας περιπλανώμενος ιεροκήρυκας
Που δίδασκε τα λόγια ενός διδασκάλου
Η μητέρα είχε ορκιστεί ότι είχε φύγει για τον πόλεμο
Και πέθανε εκεί με τιμή, κάπου σε μια παραλία εκεί
Αλλά έφυγε κάποτε για να μην ξαναγυρίσει ποτέ
Κάτι που με έμαθε ότι έπρεπε να ξεμάθω
Ό,τι πίστευα ότι ένας πατέρας έπρεπε να'ναι
Εγκατέλειψα αυτή τη σκέψη όπως με εγκατέλειψε εκείνος
Μέχρι το 47', ήμουν δεκατεσσάρων
Είχα αναπτύξει γούστο για το αλκοόλ και τη νικοτίνη
Κάπνιζα μέχρι να κάνω εμετό, αλλά και πάλι τα άναβα
Για 30 χρόνια ακόμη, σαν μηχανή
Οπότε ορίστε το'χεις
Η βρωμερή αυτή συνήθεια
Είναι που με κατήντησε εδώ που είμαι σήμερα
Μπορώ να μυρίσω το θάνατο στα σεντόνια
Που με σκεπάζουν
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι το τέλος
Μπορώ να ακούσω αυτές τις λυπηρές αναμνήσεις
Που με στοιχειώνουν ακόμα
Τόσα πολλά πράγματα που θα'κανα ξανά
Αλλά αυτή είναι η επιθανάτιος κλίνη μου
Είμαι ξαπλωμένος εδώ, μόνος
Αν κλείσω τα μάτια μου απόψε
Ξέρω ότι θα'μαι σπίτι
Παντρεύτηκα στις 21 Μαρτίου
Οχτώ μήνες πριν γεννήσει η γυναίκα μου
Είναι ευκολότερο να'σαι σίγουρος ότι αγαπάς κάποιον
Όταν ένας πατέρας (σε) ρωτάει με όπλο
Η ένωση δεν ήταν καθόλου αρμονική
Κανένα άλλο ζευγάρι δεν θα μπορούσε να ήταν πιο μοναχικό από εμάς
Τα χρόνια θα περνούσαν κι εκείνη θα αγαπούσε κάποιον άλλο
Και εγώ είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν είχα αγαπηθεί ακόμη
Από εκεί, είναι η τυπική πάρλα
Ναι, αν η ζωή ήταν εθνική οδός, εγώ ήμουν μεθυσμένος στο τιμόνι
Βοηθούσα όλες τις εκκρεμότητες να καταρρεύσουν
Ναι, ορκίζομαι ότι ήμουν καταδικασμένος να αποτύχω, και να αποτύχω από την αρχή
Έκλαιγα σχεδόν έξι φορές την εβδομάδα
Ένα μπουκάλι από αλκοόλ που μπλόκαρε τις αναμνήσεις
Ο γάμος μας είχε τελειώσει 1
Και μαζί με την περηφάνια μου, η πρώην πήρε και τα παιδιά
Μπορώ να μυρίσω το θάνατο στα σεντόνια
Που με σκεπάζουν
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι το τέλος
Μπορώ να ακούσω αυτές τις λυπηρές αναμνήσεις
Που με στοιχειώνουν ακόμα
Τόσα πολλά πράγματα που θα'κανα ξανά
Αλλά αυτή είναι η επιθανάτιος κλίνη μου
Είμαι ξαπλωμένος εδώ, μόνος
Αν κλείσω τα μάτια μου απόψε
Ξέρω ότι θα'μαι σπίτι
Φοβόμουν τόσο πολύ τον Χριστό αλλά εκείνος μ'αναζήτησε
Σαν τον καρκίνο στους πνεύμονές μου που με σκοτώνει τώρα
Κι έχω παραιτηθεί από την ελπίδα για τις μέρες που μου έχουν απομείνει
Αλλά κρατιέμαι από την ελπίδα της ζωής μου στην επόμενη
Και τότε εμφανίστηκε ο Ιησούς, είπε ''Πριν πάμε πάνω
Σκέφτηκα να αναπολούσαμε
Βλέπεις, ένα βράδυ στη ζωή σου, όταν έσβησες τα φώτα
Ζήτησες και παρακάλεσες για τη συγχώρεσή μου
Έκλαψες χωρίς λόγο, τα δάκρυα μούσκεψαν το τρίχωμά σου, το αίμα έτρεξε απ'τους κυνόδοντές σου
Είπες ''τι έχω κάνει;''
Αγάπησες αυτό το πρόβατο με κάθε αμαρτωλό κόκκαλο
Κι εκεί έκλαψες μόνος
Η καρδιά σου ήταν τόσο συντετριμμένη
Είπες ''Ιησού, σε παρακαλώ συγχώρεσε τα εγκλήματά μου
Άγιασε αυτή τη μαραμένη μου καρδιά
Μείνε μαζί μου μέχρι να τελειώσει η ζωή μου
Και αυτή τη μέρα, σε παρακαλώ πάρε μαζί σου''
Μπορώ να μυρίσω το θάνατο στα σεντόνια
Που με σκεπάζουν
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι το τέλος
Μπορώ να σε ακούω να μου ψιθυρίζεις
''Είναι ώρα να φύγουμε
Ποτέ δεν θα είσαι μόνος ξανά''
Αλλά αυτή είναι η επιθανάτιος κλίνη μου
Πέθανα εκεί μόνος
Όταν έκλεισα τα μάτια μου απόψε
Με κουβάλησες στο σπίτι
Είμαι ο δρόμος
Ακολούθησέ με και κράτα μου το χέρι
Και είμαι η αλήθεια
Aγκάλιασέ με και θα καταλάβεις
Γιατί είμαι (η) αγάπη
Είμαι (η) αγάπη
Εγώ
Είμαι (η) αγάπη
1. 7-10 split=όρος από το bowling, όπου εναπομείναντες κορίνες είναι αυτές με τον αριθμό 7 και 10 οι οποίες βρίσκονται στην άλλη άκρη της λωρίδας δλδ είχαν χωρίσει οριστικά καθώς βρίσκονταν σε 2 αντίθετα άκρα