Yükseldiğimizdeki hissi seviyorum
Aşağıda çok küçük olan dünyayı izlemeyi
Bulutların güvenliğinin penceremden çıkmasını düşünürken
Hayal kurmayı seviyorum
Bizi yüksekte tutanı merak ediyorum
Bu kanatlarda aşk olabilir mi
Eğer aniden düşersek,çığlık atmalı mıyım
Ya da sessiz kalmalı mıyım, ve tutunmalı mı
Dudaklarım ağlıyormuşum gibi
Yani ölmekten korkuyor
Sakin,evet,çalışıyorum
Ama korku bana tutunuyor
Evet,bu korku bana tutunuyor
Geceleri sessizliği seviyorum
Güneş ölümsüz bir denizde boğuluyorken
Kalp atışlarımı hissedebiliyorum,hızlanmış gibi
Benimle yetişme zamanı
Gökyüzü bir yol gibi çıkıyor
Ama hangi rotayı seçeceğimize kim karar veriyor
Aynı insanların hayal dünyasına dalmaları gibi
Gözlerimi kapatıyorum ve ellerimi sallıyorum
Ve yeni bir gün görecek miyim
Bunu kim yönetiyor
Kendi mezarımı kendim çizdim
Çünkü korku bana tutunuyor
Evet,bu korku bana tutunuyor
Ne yukarı ne de aşağı gider
Zemine vurduğumda
Yeryüzünün bedenimle sarsılacağını
Ve uyuyan kalbini uyandıracağını merak ediyorum
Ayın gökyüzünden yıldızları titretebilir mi
Soğuk gözlerinden bir gözyaşı sürükleyebilir mi
Doğru tarafta yaşayacağım ve solda uyuyacağım
Bu her şeyin aşk ya da ölümle olmasının sebebi
Evet,bu korku bana tutunuyor