Έπρεπε να είχα δει όλα τα σημάδια γύρω μου
Αλλά ήμουν άνετος μέσα στις πληγές
Οπότε προχώρα και πάρε άλλο ένα κομμάτι μου, τώρα
Καθώς όλοι εμείς υποκλινόμαστε σε εσένα
Με ρίχνεις
Και μετά με σηκώνεις
Τα παίρνεις όλα
Και πάλι δεν είναι αρκετά
Προσπαθείς να μου πεις
Ότι μπορείς να με θεραπεύσεις
Αλλά ακόμα αιμορραγώ
Και θα είσαι ο θάνατος μου!
Πώς μπορείς να βάλεις τέλος στη συμφορά μου;
Αν είσαι η αρρώστια και εγώ η θεραπεία;
Πολύ καιρό υποκρινόμουν αυτό τον εθισμό
Άλλη μια θυσία για να μας 'καθαρίσω'
Με ρίχνεις
Και μετά με σηκώνεις
Τα παίρνεις όλα
Και πάλι δεν είναι αρκετά
Προσπαθείς να μου πεις
Ότι μπορείς να με θεραπεύσεις
Αλλά ακόμα αιμορραγώ
Και θα είσαι ο θάνατος μου!
Με ρίχνεις
Και μετά με σηκώνεις
Τα παίρνεις όλα
Και πάλι δεν είναι αρκετά
Προσπαθείς να μου πεις
Ότι μπορείς να με θεραπεύσεις
Αλλά ακόμα αιμορραγώ
Και θα είσαι ο θάνατος μου!
Δε θα ξεχάσω
Δε μπορώ να το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Ποτέ δε θα το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Δε μπορώ να το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Ποτέ δε θα το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Δε μπορώ να το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Ποτέ δε θα το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Δε μπορώ να το ξεχάσω
Δε θα ξεχάσω
Ποτέ δε θα το ξεχάσω
Ξέρεις, ποτέ δε μπορώ να αποδείξω τη λύση
Δεν είσαι εκείνη που νόμιζα ότι ήσουν
Και έτσι μαθαίνω να αγκαλιάζω την ψευδαίσθηση
Η γραμμή που ξεχωρίζει
Αρχίζει να ξεθωριάζει
Με ρίχνεις
Και μετά με σηκώνεις
Τα παίρνεις όλα
Και πάλι δεν είναι αρκετά
Προσπαθείς να μου πεις
Ότι μπορείς να με θεραπεύσεις
Αλλά ακόμα αιμορραγώ
Και θα είσαι ο θάνατος μου!
Δε θα ξεχάσω
Δε μπορώ να το ξεχάσω
Και θα είσαι ο θάνατος μου!