Dear... [Turkish translation]

Paylaştığımız geçmişin

Saflığını hep içimde taşıyacağım

Bedenlerimiz zihinlerimizden çok daha hızlı büyüdü

Ama birlikte zamanı durdurabiliyorduk

Gençlik sorunlarım beni kendimi yaralamaya itti

Ve seni de bunlara seyirci bıraktım

Ah, kim bilir seni ne kadar üzdüm

Ama yanımda olarak hayatımı kurtardın

Sevgili olamazdık

Yıldızı geç parlayanlardandık

Ve söndük sonunda

Ailemi izlemek

Zararlı şeylere yönelmeme yol açtı

Ve oradaydın sen işte

Annemin bütün özellikleriyle

Evimin bilindik şekliyle

Bu coğrafi uçurumun ucu zorlanmış yetişkinliğe çıktı

İçindeki kin de dışarı...

Zamanı gelmişken bırakarak iyi ettik

Bir acıyı daha kaldıracağımızı sanmıyordum

Sevgili olamazdık

Sadece birbirimizin kendini yok edişini yansıttık

Yok edişini.

Spot ışıkları yanardı biz beraberken

Ve biz parçalarımızı çalardık

Ben sahte bir ekran koyardım önüme

Kalbime hiç dokunamayasın diye

Sevgili olamazdık

Egolarımız birbirini besledi

Ve aşırı kilodan can verdi

Seni ilk gördüğümde her şeyini anladığımı sanmıştım

Ama bana aksini gösterdin

Kendimle ilgili sahip olduğum her hatalı yargının üzerine gittin

Buna bir anlığına bile ara vermedin