Drogi Boże! Mam nadzieję, że dostaniesz ten list
i modlę się, żebyś coś poprawił tu na dole.
Nie chodzi mi o dużą obniżkę cen piwa,
ale spójrz jak ci wszyscy ludzie, których stworzyłeś na swe podobieństwo
przymierają głodem,
bo nie dostają od Boga dosyć jedzenia.
Nie umiem w Ciebie wierzyć.
Drogi Boże! Przepraszam, że Ci przeszkadzam,
ale czuję, że to powinno być głośno i jasno powiedziane:
wszyscy potrzebujemy dużej obniżki ilości łez,
a zobacz, jak ci wszyscy ludzie, których stworzyłeś na swe podobieństwo
biją się na ulicach,
bo nie potrafią pouzgadniać swojej wizji Boga.
Nie umiem w Ciebie wierzyć.
Czy to Ty stworzyłeś choroby i błękitny diament?
Czy to Ty stworzyłeś ludzkość po tym, gdy my stworzyliśmy Ciebie?
No i Diabła też!
Drogi Boże! Nie wiem, czy zauważyłeś,
ale Twoje imię występuje w wielu cytatach tej książki,
którą napisaliśmy my: szalone ludzkie istoty; powinieneś rzucić okiem.
A wszyscy ci ludzie, których stworzyłeś na swe podobieństwo
wciąż wierzą, że te bzdury to prawda.
No… ja wiem, że tak nie jest, i Ty też.
Drogi Boże,
w którego nie umiem uwierzyć…
Nie wierzę,
nie uwierzę w niebo czy piekło,
w żadnych świętych, grzeszników, ani też w diabła,
ani w perłowe wrota, ani w cierniową koronę.
Ciągle nas, ludzi, zawodzisz
przez wojny, które ściągasz, przez dzieci, które topisz,
przez tych, co giną na morzu i się nie odnajdują.
I na całym świecie dzieje się tak samo.
Cierpienie, które widzę, pozwala mi to widzieć wyraźniej:
Ojciec, Syn i Duch Święty
to tylko czyjeś nieświęte rojenia.
A jeśli jesteś tam, w górze, to pojmiesz,
że wyznaję Ci to ze szczerego serca:
jeśli jest jedna rzecz, w którą nie wierzę,
to jesteś nią Ty,
drogi Boże.