Αν αρχίσουμε να ραγίζουμε το κέντρο δεν θα το αφήσω να σπάσει
Κράτα τα ενωμένα μαζί με τον καιρό, είναι το DNA μου
Βαρέθηκα να σου δίνω, μου πετάς την ψυχή
Όλο δίνω και δεν παίρνω
Κοίτα τι ξεκίνησες
Με κάνεις άκαρδη
Βάζω τα δυνατά μου
Αν είμαι ειλικρινής ειλικρινής
Δεν μπορώ να το αντέξω ξανά και ξανά
Νεκρό βάρος κρέμεται από τους ώμους μου
Τίποτα δεν αλλάζει γίνομαι πιο απόμακρη
Νεκρό βάρος κρέμεται από τους ώμους μου
Αν ξεκινήσω να σπάω στο κέντρο όλα αυτά φεύγουν
Μένω μουδιασμένη από τα αισθήματα μου τα αποφεύγω σαν νοβοκαΐνη
Η μέση μου σπάει επειδή αναλαμβάνω όλο αυτό το νεκρό βάρος
Όλο δίνω και δεν παίρνω
Παρατηρείς καν
Πόσο εύκολο είναι αυτό για σένα;
Παίρνεις τα φτερά από μια θεά
Αν είμαι ειλικρινής
Δεν μπορώ να το αντέξω ξανά και ξανά
Νεκρό βάρος κρέμεται από τους ώμους μου
Τίποτα δεν αλλάζει γίνομαι πιο απόμακρη
Νεκρό βάρος κρέμεται από τους ώμους μου