"Λόγια που θα σε κάνουν να καταλάβεις
δεν έχω να σου πω
Όλα είναι χαμένα
Όλα πια είναι δικά μου
Όλη η ομορφιά χαμένη
- Όλη η πίστη...
Σε προσέχει, φίλε μου
Κι εσένα τίποτα δε σε τρομάζει
Πιο πολύ
Από μένα..."
Τα μάτια μου γεμάτα νερό
που να πιει κανένας δε μπορεί
Καημός φτιαγμένος από γέλια
Στα γόνατα βυθίζομαι
Στα χέρια μου κρατώ
Όσα η ζωή μου εγκατέλειψε
Στην καρδιά μου φυλώ
Όσα μου έχουν ήδη κλέψει
Κάτω απ' τη συνείδησή μου
Μια λίμνη από καημούς
Για το σήμερα ζω και για το αύριο τρομάζω
Εικοσιτρία χρόνια κυλά το αίμα στο ποτάμι
Ο άνεμος στο πρόσωπό μου δε φτάνει να στεγνώσει όλα μου τα δάκρυα
Έλα μαζί μου
Δεν έχεις να χάσεις τίποτα
Ηρέμησε εδώ
Για λίγο θα κοιμηθώ
Ανήγγειλε τον πόλεμο
Έχουμε όλοι συγχωρηθεί
Να 'σαι ευγνώμων, φίλε μου
Για όσα σου έχουν δοθεί
Μέρα με τη μέρα
Θα σε ποτίζουν δηλητήριο
Μια μέρα θα ξυπνήσεις
Και στις σκέψεις τους θα υποχωρήσεις
Αυτή είναι η βία που σου έφερα
Αυτή είναι η ζωή που θυσίασα
Αυτό είναι το τελευταίο πρωινό
Αυτή είναι η σιωπή που δεν παύει ποτέ
Μέσα από σένα
"Ένα ξέρω σίγουρα:
Για τη ζωή έχω αμφιβολίες
Μα για τον θάνατο καμιά
Για τον θάνατο έχω ελπίδες
Μα για τη ζωή καμιά"