Sessizlikle doğmuş, sessizlikle dolmuş
En yakın dostum kusursuz bir konserdir
Uğruna yaşanacak çok şey var, uğruna ölünecek çok şey var
Kalbimin bir yeri olsaydı keşke
Anlatamadıklarını bir şarkıya dök
Çalamadığın varsa unut
Güzel gözlerin içinde boğulmaya can at
Şiirimde, bu can çekişen müziğimde dolaş
Kimseye yazılmamış aşk mektubumda
"Keşke dünya daha iyi olsaydı" deyip iç geçirme
Dünya zaten bestelenmiş, çalınmış ve söylenmiş
Aklımdan geçenler yazdığım müziktir
Her şeyim gecenin gelmesi adına bir dilektir
Tutulmaya yazdım, bakireye yazdım şarkımı
Cennet bahçesindeki güzellik için verdim canımı
Bir krallık yarattım, elimi bilgeliğe uzattım
Ama o dünyanın tanrısı olamadım
Asla iç geçirme...
Eğer bu satırları okuyorsan, bunu yazan elleri değil, yalnızca dizeyi, uğruna gücümü verdiğim ve onu yegane gücüme çevirdiğim şarkı yazanın içinde gözyaşı olmayan ağlayışını hatırla. Huzurlu ev, ana kucağı, istenmenin hiç bilmediğim bir heyecana dönüştüğü ölümsüzlük şansı, hayatımı yazan tatlı piyano.
Gitmesinden korktuğum tutkuyu öğret bana
Sevgiyi göster, yoksunluğa tutun
Beni sevenlere vermiş olduğumdan çok daha fazlasını vermek isterdim
Üzgünüm
Zaman anlatacak bu acı vedayı
Yaşamadığımdan artık ne seni utandıracağım ne kendimi
Ve sen...İçinden geçenleri anlayamasaydım keşke...
Yalnız bir ruh...Okyanus kadar derin bir ruh