De sacerdotibus [91] lyrics

Sacerdotes, mementote:

nichil maius sacerdote,

qui, ditatus sacra dote,

ruga caret omnis note.

Mementote tot et tanti,

quid ingratum sit Tonanti,

ad virtutem nos hortanti,

cum sic ait: «este sancti!

Sanctus ego; sancti sitis,

conformari si velitis

michi, qui sum vera vitis,

qui sum pius, qui sum mitis!»

Obedite summo vati,

sacerdotes consecrati!

ad hoc estis ordinati,

sacris aris mancipati.

Corpus Christi vos tractatis.

quod si digne faciatis,

non expertes castitatis,

ore, corde Deo gratis,

cum electis et beatis

in conspectu maiestatis

regnaturos vos sciatis!

O quam fortis armatura,

qua vestitur vestra cura;

sed si forte contra iura

faciatis, ruitura!

Nota vobis est scriptura:

«cum offertis Deo tura,

si mens vestra non sit pura,

non sunt illi placitura.»

Miserorum contemptores

si vos estis contra mores

vel altaris mercatores,

fures estis, non pastores.

O sacerdos hic, responde,

cuius manus sunt immunde,

qui frequenter et iocunde

cum uxore dormis, unde

Mane surgens missam dicis,

corpus Christi benedicis,

post amplexus meretricis,

minus quam tu peccatricis!

Scire velim causam, quare

sacrosanctum ad altare

statim venis immolare,

dignus virgis vapulare.

Vapulare virgis dignus,

dum amoris tantum pignus

corvus tractas et non cygnus,

iam non heres, sed privignus.

Dignus morte, dignus penis

ad altare Christi venis

cum fetore, cum obscenis,

osculando fictis genis.

Plenus sorde, plenus mendis

ad auctorem manus tendis,

quem contemnis, quem offendis,

meretricem dum ascendis.

Castitatis non imbute,

sed immundus corde, cute

animarum pro salute

missam cantas, o pollute!

Quali corde quo vel ore

corpus Christi cum cruore

tractas, surgens de fetore,

dignus plagis et tortore?

Quali vultu, quali fronte,

non compulsus, immo sponte,

ore, corde, lingua sonte

de tam sacro bibis fonte?

Miror ego, miror plane,

quod sub illo latet pane

corpus Christi, quod profane

manus tractant ille mane.

Miror, nisi tu mireris,

quod a terra non sorberis,

dum, quod sepe prohiberis,

iterare non vereris.

Forte putas manus mundas,

cum frequenter fundis undas?

quas frequenter quamvis fundas,

tam fetentes non emundas.

Lava manus, aquas funde:

quamvis clare, quamvis munde,

quamvis fuse sint abunde,

numquam purgant eas unde.

Purgamentum vis audire?

si reatum vis finire,

mox divine cessant ire,

nec te potest impedire.

Si cor scissum, cor contritum

habes, neque iuxta ritum

lectum petis infrunitum,

numquam erit requisitum.

Sed reatum cum deploras

et adire mox laboras,

quod plorandum esse noras,

Deum magis inhonoras.

Nichil valet hic ploratus,

nec dimissus est reatus,

sed est magis augmentatus,

Deus magis irritatus.