Δεν μιλάμε,
δεν μιλάμε πια,
δεν μιλάμε,φτάνει μια ματιά
και γυρνάμε,
πρόσωπο αλλού και πλάτη,
φτάιει κατι που..
Δεν μιλάμε..
Δίχως χέρια πια ακουμπάμε,
τα μεσημέρια κάνω πως κοιμάμαι
μήπως και γευτώ το όνειρο σου,
στο πλευρό σου εγώ..
Αγάπη μου όλα καλά,
δεν ζητάω πιο πολλά
είσαι εδώ κι είναι
πάντα αυτό αρκετό.
Και όσα δεν έχουμε πει
μέσα απο την σιωπή
χρόνια τώρα φωνάζουν
σ'αγαπώ..
Δεν μιλάμε,
στο μπαλκόνι αγώνα κοιτάμε
τόσο μόνοι,τι κι αν νικάμε
στο παιχνίδι αυτό μπήκε τέρμα
ψέμα θα σου πώ.
Δεν μιλάμε
κι όλο με παρέες τριγυρνάμε
σε φωτογραφίες χαμογελάμε
κι όλοι γύρω εμας έχουν σημάδι
και μετά απ'το φλάς..
σκοτάδι!