Söz eşqə gəlmişkən iki yadıq hələ
Duyğular uçuşarkən gizlənirik yanında
Ayrılaq unudaq
Həmişə üzüldük biraz durulaq
Cavan qəlbimiz illəndi sonunda
Dəyməz dəyməz məcbur etməyə
Dəyməz dəyməz dayanmağa
Dəyməz dəyməz ağlamağa
Dəyməz dəyməz gözyaşına dəyməz
Yazıq deyilmi əridik tükəndik
Aldatdıq özümüzü aylarca