Θέλω να σου πω τόσα που δε λέγονται
λόγια που δε τόλμησες ποτέ σου να μου πεις
ζούσα στο κενό κι εσύ δε με ρώτησες
αν μου έλειψες κι αν θα ’θελα να ξαναρθείς
Δε φαντάζεσαι πόσο πονάω που για μένα πια δε νοιάζεσαι
που την αγάπη μας με άλλη τη μοιράζεσαι
δε φαντάζεσαι πόσο με καίει που σε χάνω και δε νοιάζεσαι
δε φαντάζεσαι...
Θέλω να σε δω τόσο μα δε γίνεται
είσαι μακριά μου κι η απόσταση μικρή
ξέρεις σ’ αγαπώ κι η καρδιά μου ευθύνεται
που χτυπάει για σένα μα εγώ είμαι νεκρή
Δε φαντάζεσαι πόσο πονάω που για μένα πια δε νοιάζεσαι
που την αγάπη μας με άλλη τη μοιράζεσαι
δε φαντάζεσαι πόσο με καίει που σε χάνω και δε νοιάζεσαι
δε φαντάζεσαι...