Pada smutek ze śniegiem.
Długie rękawy przykrywają moje ręce.
Wiesz lepiej ode mnie.
Czy muszę cokolwiek po tobie dopowiadać?
Za tobą, moje oczy.
Wiecznie pochmurne.
Nawet ty możesz je zobaczyć.
Czy masz dość siły, by spojrzeć mi w twarz?
Czy byliśmy szczęśliwi? Tylko oddychaliśmy.
Znudziłem się tym. Nie przedłużaj. Zostaw mnie. Płacz.
Stań za mną, gdy nadejdzie koniec.
Moja samotność. Nie pogłębiaj jej.
Spójrz, zostaliśmy pokonani.
Może kiedyś, podniesiemy się.
Samotności moja, trwaj!
Zanim udałem się w długą drogę,
Zarezerwowałem dwa miejsca.
Twoje jest przy oknie.
Wiesz o tym bardzo dobrze, nie musisz o nic pytać.
Powtarzasz przeszłość.
To nie był twój pierwszy raz.
Nie ryzykowałaś.
Pogodziłaś się z tym.