Тоа беше во Шенеберг
во месец мај
едно мало девојче
бев тогаш јас,
кое момчињата често
и со задоволство ги бакнуваше,
како што во Шенеберг
толку вообичаено беше.
Ах, тоа беше сепак прекрасно
кога јас - се уште палавка**
можев да одам на Нолендроф***
бидејќи таму Клер**** глумеше,
до него (театарот) беше кафеаната Воерц
и малото кино.
И биеше моето девојчешко срце
како лудо за Св. Валентин
кога автограм
од најголемата ѕвезда имав,
првиот бакнеж го добив
и првиот велосипед.
Денес во себе си размислувам:
каде сето ова исчезна?
Тоа беше во Шенеберг
во месец мај
едно мало девојче
бев тогаш јас,
кое момчињата често
и со задоволство ги бакнуваше,
како што во Шенеберг
толку вообичаено беше.
Тоа беше во Шенеберг
во месец мај
едно мало девојче
бев тогаш јас,
кое момчињата често
и со задоволство ги бакнуваше,
како што во Шенеберг
толку вообичаено беше,
како што во Шенеберг
толку вообичаено беше.