Так... Так!... Так!...!!... Мяне -- пабiй твар,
Цябе -- пацалуй…
Мяне -- ўразбi твар --
Твой доўг – не мЯркуй…
Мяне -- пабi твар,
Дат’кнiс’,-- i не жудзь…!
Мяне -- зпабiнь твар,
I ты -- не марудзь!
Гэть – свабода!...
Гэта – воля!!...
Мяне -- твар лупi, --
Мне – як -- зненавiдзь?
Мяне -- твар лупi,
Цябе – чуць я/мне быць!
Гэть – свабода!!!
Гэта – воля!!!!
Мяне -- твар ты бiй,
Мозг мой -- хай разбiт(-ы).
Мяне -- твар ты бi,
Мяне -- не зламiць…
Гэть -- свабода...!!!!!
Гэть -- свабода...!!!!! (перебор, однако)
Гэта -- воля...!
Гэта -- воля...!!
Гэть -- свабода...!!!
Гэть -- свабода...!!!!
Гэта -- воля...!!!!!
Гэта -- воля...!!!!! (перебор, чую сра…)
Гэть -- свабода...!
Гэта -- воля...!!!!!
_______________
Стукні мяне па твары,
За гэта я цябе пацалую.
Стукні мяне па твары моцна,
Гэта -- твой абавязак (…добры).
Стукні мяне па твары,
Ты да мяне не датыкаешся (…суччын сы…),
Стукні мяне па твары,
Не марудзь (…блякасны ты…)!
Гэта -- свабода!
Гэта – воля ёсць…!!
Стукні мяне па твары,
Я ніколі цябе не вазненавiджу (…за гэта…).
Стукні мяне па твары,
Ах, я адчуваю цябе (…ўвесь час…).
Гэта -- свабода!!!
Гэта – свабода!!!!
Бі мяне па твары,
Пакуль мая галава не расколецца.
Бі мяне па твары,
Ты не зламаеш мяне.
Гэта -- свабода!!!!!