Բոլոր ընկերներս ասում են,որ պիտի մոռանամ քեզ,
Իսկ ես պառկած օվկիանոսում,քո երգն եմ երգում:
Ահհհ,դու այսպես էիր երգում:
Քեզ ընդմիշտ սիրելը չի կարող սխալ լինել,
Նույնիսկ եթե այստեղ չես,չեմ մոռանա քեզ:
Ահհհ,մենք այսպես էինք նվագում:
Եվ չկա հիշողության դեմ դեղորայք,քո դեմքը
Կարծես մեղեդի լինի,մտքիցս դուրս չի գալիս,
Քո հոգին հետապնդում է ինձ,և ասում,
Որ ամենինչ կարգին է,
Բայց ես մեռնել եմ ուզում:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Ես վախենում եմ,որ երկքնում չես սպասի ինձ:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Ես վախենում եմ,որ երկնքում չես սպասի ինձ:
Բոլոր ընկերներս հարցնում եմ,թե ինչու եմ ուժեղ մնում
Ասում եմ ՝երբ իրական սեր ես գտնում,այն հավերժ է:
Ահհհ,ահա,թե ինչու եմ մնում այստեղ:
Եվ չկա հիշողության դեմ դեղորայք,քո դեմքը
Կարծես մեղեդի լինի,մտքիցս դուրս չի գալիս,
Քո հոգին հետապնդում է ինձ,և ասում,
Որ ամենինչ կարգին է,
Բայց ես մեռնել եմ ուզում:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Ես վախենում եմ,որ երկքնում չես սպասի ինձ:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Բայց դու չկաս,միայն այս գիշերվա երազներումս ես:
Օհ օհ օհ,հա հա հա,
Ես սրանից չեմ ուզում զարթնել:
Օհ օհ օհ,հա հա հա հա,
Ես սրանից չեմ ուզում զարթնել:
Չկա փրկություն,տեսնում եմ քեզ քնիս մեջ,
Ու բոլորը շտապեցնում են ինձ,բայց ես զգում եմ քո
Հպումները,
Չկա ազատում,ես զգում եմ քեզ երազներումս,
Ասում ես,որ լավ եմ:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Ես վախենում եմ,որ երկքնում չես սպասի ինձ:
Ամեն անգամ,երբ փակում եմ աչքերս,
Կարծես սև դրախտում լինեմ:
Ոչ ոք չի հասնի քեզ,
Բայց դու չկաս,միայն այս գիշերվա երազներումս ես:
Օհ օհ օհ,հա հա հա,
Ես սրանից չեմ ուզում զարթնել:
Օհ օհ օհ,հա հա հա հա,
Ես սրանից չեմ ուզում զարթնել: