جرم من نیست اگه ترانه هام
درد زندانی و زندانبانه
اگه گفتن که فراموشت کرد
شک نکن اینا همش بهتانه
هر طنابی که نجاتم میده
یاد گرفتم که خودم پاره کنم
تو قمار عشق برام آسونه
خودمو یک شبه بیچاره کنم
چرا از چشمای من میترسی
منی که نقابمو برداشتم
نگاه کن شبیه اون کسی شدم
که میگفتم دوسش نداشتم
درد من یه اعتراف ساده بود
دردی که کشتمو پایان نگرفت
اونی که دزدید دنیای منو
منو حتی به گرو هم نگرفت
اونی که با من بی رحم تره
تویی یا شکنجه وجدانم
اینهمه ناسازگاری مو ببخش
اگه دائم شب پر طوفانم
چرا از چشمای من میترسی
منی که نقابمو برداشتم
نگاه کن شبیه اون کسی شدم
که میگفتم دوسش نداشتم