Öter åylar, öter yıl
Henüz könükmez köñül
Her kün aytar sözleriñ
Unutålmaydı bu dil
Méhir bérgen közleriñ
Farzandımda nigåhıñ
Körüp åvunmaktamen
Dert bu dert bu dert ézer
Yürek bağrımnı ézer bu dert
Yoktur penåhım
Sén işanganım édiñ
Süyengenim sén édiñ
Ayt nédir günåhım
Bu dünyå bir ğam miken?
Sevgi bî-şevkat miken?
Baxşi de étseñ ömrüñ
Åxiri şunday miken?
Ayt kimden mén kem sevdim?
Yå méhrimni kem bérdim séñe, kıynamåktasan...