ციოდა თოვლში გაზაფხულის ყვავილები ცვიოდა
ციოდა გული უცნაურად მტკიოდა
არ ვიცი ვიღაც მღეროდა
თუ სიყვარულზე ტიროდა
დრო გადიოდა უშენოდ
ლოდინი მაშინ დასრულდება
როცა სულ არ მოელი
მეგონა წარსულს აღარ მოვიგონებდი
ხვდებიან ისევ შორდებიან
გზები ჩვენი ცხოვრების
თურმე შორს გეძახდი ,თურმე
შორს გეძებდი ყოველთვის
ჩემამდე რა გვიან მოხვედი
მე ქარში წლებს ვფანტავდი
,შენ გულში მზეს მალავდი და
ამ დაუნდობელ დროს შენს
სიყვარულს არ ვატანდი
არაფრით გკარგავდი გიპოვე
და თურმე გკარგავდი
მეგონა მე დაგიფარავდი
მზემ სითბო შენგან მოიპარა
სიყვარული გამანდო
ტკივილი შენი უნებურად გაგანდო
ცამ წვიმამ ღრუბლით მომიტანა
და ცრემლებით ამავსო
არაფრით გკარგავდი გიპოვე
და თურმე გკარგავდი
მეგონა მე დაგიფარავდი
როცა თოვს გამიხსენე ამას გთხოვ
წამიყვანე სადღაც შორს
არ დამტოვო არასდროს
ის ჩუმი ღიმილი და გულის ტკივილი
ჩემია არაფერს არ ვნანობ
ვეცდები ცრემლები დავმალო