Dans ma rue [Turkish translation]

Eski Montmartre’ın köşesinde yaşıyorum

Babam eve her akşam sarhoş dönüyor

Ve biz dördümüzü doyurmak için

Zavallı annem çamaşırhanede çalışıyor

Ben ise hastayım, düş kuruyorum penceremden

Uzaklardan gelen insanları seyrediyorum

Günün yitip gitmesiyle, bazı şeyler

Beni biraz korkutuyor.

Sokağımda dolaşan insanlar var.

Fısıldadıklarını duyuyorum gecenin içinde

Eskimiş bir şarkının ninnisiyle uykuya dalmışken

Çığlıklarla aniden uyandırılıyorum

Islıklar, dolanan ayak sesleri, gidip gelen

Sonrası sessizlik, bütün kalbimi üşüten...

Sokağımda dolaşan gölgeler var

Titriyorum, üşüyorum, korkuyorum.

Babam bana bir gün dedi ki: “Kızım,

Sonsuza kadar burada kalmayacaksın.

Elinden hiçbir iş gelmez, aileden geçen bir şey bu,

Ekmeğini kazanman gerekiyor.”

Erkekler seni epey tatlı buluyor

Akşamları dışarı çıkmaktan başka bir şansın yok

Basbayağı hayatını kazanan kadınlar var,

Kaldırım üstünde salınarak...

Sokağımda dolaşan kadınlar var

Mırıldadıklarını duyuyorum gecenin içinde

Eskimiş bir şarkının ninnisiyle uykuya dalmışken

Çığlıklarla aniden uyandırılıyorum

Islıklar, dolanan ayak sesleri, gidip gelen

Sonrası sessizlik, bütün kalbimi üşüten...

Sokağımda dolaşan kadınlar var

Ve ben titriyorum, üşüyorum, korkuyorum.

Haftalar ve haftalar sonra

Artık evim yok, artık param yok

Diğerleri nasıl beceriyor bilmiyorum ama

Ben hiç müşteri bulamadım

Yoldan geçen insanlardan dileniyorum

Bir parça ekmek, biraz sıcaklık

Ancak çok cesur değilim

Şimdi onları korkutan benim...

Sokağımda, dolaşıyorum her akşam,

Hıçkırarak ağladığım duyuluyor gecenin içinde

Rüzgar eskimiş şarkısını göğe savurduğunda

Yağmur tüm bedenimi donduruyor.

Ama artık dayanamıyorum, durmaksızın iyi olanTanrı’nın gelmesini bekliyorum

Tekrar ısınabilmem için beni yanıbaşına çağırsın diye...

Sokağımda beni götüren melekler var

Kabusum sonsuza kadar bitsin diye...