In carceribus Namnetum
captivus quidam erat,
captivus quidam erat;
quem nemo visitabat
praeter custodis filiam.
Potum ei afferre solet,
potum cibumque,
potum cibumque,
tunicasque candidas
quotiescumque eas mutare cupit.
Olim ab ea quaesivit
quid de se diceretur,
quid de se diceretur.
"Per totam urbem dicitur
te cras moriturum esse."
"Cum cras moriturus sim,
pedes meos solve,
pedes meos solve."
Simplex erat puella:
pedes eius liberavit.
Adulescens expedite abscessit
seque in Ligerim praecipitavit,
seque in Ligerim praecipitavit.
Tunc Namnetum capanae omnes
resonare coeperunt.