Βρίσκομαι στο σκοτάδι.
Παλεύω με τα σεντόνια μου και σχεδόν κλαίω στον ύπνο μου.
Ναι, παλεύω με εκείνο το εύλογο παράπονο,
το πιο εκνευριστικό,
Θα έπρεπε να έχεις αγωνιστικές λωρίδες τον τρόπο που με καταδιώκεις
Ακονίζεις το τακούνι στη μπότα σου και το πιέζεις στο στήθος μου
Και με κάνεις να αγκομαχώ
Και μετά με γονατίζεις
Βρίσκομαι στο σκοτάδι
(Ζ-Ω-Α)
Κάνει το κεφάλι μου να περιστρέφεται περισσότερο από όσο είμαι πρόθυμος να ομολογήσω
(Ε-Π-Ι-Κ-Ι-Ν-Δ-Υ-Ν-Α )
Το φως τρεμοπαίζει, οι σκέψεις σου σύντομα θα επιστρέψουν.
Τόσο ντροπαλή όσο ένας φυλετικός χορός,
η πρώτη και η τελευταία ευκαιρία
Και φυσικά το κοινό των τρομαγμένων και των φανατικών,
θα χωριστεί σε δυο ομάδες.
Όταν η ακροβάτησα έπεσε από τον δοκό ράγισε την καρδιά όλων.
Βρίσκομαι στο σκοτάδι
(Ζ-Ω-Α)
Κάνει το κεφάλι μου να περιστρέφεται περισσότερο από όσο είμαι πρόθυμος να ομολογήσω
(Ε-Π-Ι-Κ-Ι-Ν-Δ-Υ-Ν-Α )
(Ε-Π-Ι-Κ-Ι-Ν-Δ-Υ-Ν-Α )
Το πιο ακατάλληλο κατοικίδιο, πέρασε αρκετή ώρα πλέον ας τα κάνουμε άνω κάτω λέαινα
Βρίσκομαι στο σκοτάδι