Κλάμα που μας δένεις
με τη μεγάλη θλίψη
χρόνια μας μαθαίνεις
τα βάθη και τα ύψη
Κλάμα που δροσίζεις
τις λύπες και τα κέφια
χρόνια ξεχωρίζεις
τους ξένους απ'τ'αδέρφια
Ρεφρέν:
Και ρώτα πώς γίνεται
το δάκρυ να μην πίνεται
και ρώτα ποια μοίρα του δίνει την ελπίδα
Και ρώτα πώς γίνεται
σαν ποταμός να χύνεται
ποια λέξη το μαγεύει
και άξαφνα στερεύει
Κλάμα που μας δείχνεις
σε ποια χαρά χρωστάμε
στο γκρεμό μας ρίχνεις
και στόμα δεν κουνάμε
Κλάμα που ανθίζεις
απ'τα παλιά μας λάθη
πιο βαθιά βυθίζεις
στο στήθος μας το αγκάθι
(Και ρώτα πώς γίνεται
το δάκρυ να μην πίνεται
και ρώτα ποια μοίρα του δίνει την ελπίδα
Και ρώτα πώς γίνεται
σαν ποταμός να χύνεται
ποια λέξη το μαγεύει
και άξαφνα στερεύει)x2