Zor ölüm geceyarısında
gecenin içinde kıstırılmış karanlık bir dünyayı uzatır
Ve tüm komşular uzakta,
birer birer giderler gecenin karanlığına.
Geçmişin gürleyen rüzgarları,
gri gökyüzü bu gece taşır beni,
ölümlüler isimlerimizi şakıyor
birer birer gökyüzünde gece vakti.
Güneş gözden kayboldu,
ve gecenin koruyucu kalkanını kaldırdı
ve atalarımızın dili anlattı bize
sevigiyi, orada olan gece vakti.
Hatıra berrakça yaşıyor,
ve o gece kasendeki hazin içki
Eninde sonunda evimi bulacağım,
ama bu gece değil...
Gece örtüyor,
ölüm ele geçiriyor.
Gece haber veriyor
Ölümcül bir karı...
Ama güneş
bir yaşam rengi veriyor.
Yolculuğumuz yakında sona erecek,
ve eve varmaya bağlıyız.
Sana daha sonra geliriz, ancak, belki
gece vakti değil.