Βαραινει επανω μου
μια απερίγραπτη μοναξιά
η καρδια΄μου που εφυγε απο μενα να γλιτωσει,
πια (πλεον) δεν επιστρεφει
θυσία στο μαξιλαρι ,στο παπλωμα
καθε βραδυ ειναι για μενα ο συντροφος μου
απο τα προβληματα που εχω στο κεφαλι μου,
δεν ειναι υπευθινο(υπολογο)το ακαταστατο κρεβατι
σκεφτηκα από πανω εως κατω ,οτι υπαρχει ,
αποτελειται απο την πλάνη
''πως δεν το ειχα σκεφτεί'' ,οτι υπαρχει
ολα ειναι ενα προσκύνημα στο φοβο
Δεν περιμενω τον γυρισμο σου
η δικη μου σκεψη ειναι στην αναχωρηση σου
δεν υπαρχουν αναμνησεις που εμειναν απο σενα
παρα μονο η ελειψη σου
η καρδια μου εγκαταλειφτηκε
εμεινε προδομενη
σκεψου,η μεγαλη αγάπη
βρισκεται μπροστα στην πορτα