استاد شهریار :
این دنیا فانیه ، فانی
کی/چی تو این دنیا موندنیه؟
دنیایی که پسر داوود ، سلیمان رو
از روی تخت انداخت
کی از تو بهره مند شده؟
مال کی هستی؟ صاحبت کیه؟
کیه که به تو راستین بگه
ای دنیای دروغ ، دنیای دروغ
کیه که به تو بگه راست
ای دنیای دروغ ، دنیای دروغ
مهر و محبتت دروغه ؛ نوازشت دروغه
گذشته و آینده دروغه ؛ هر کارت دروغه
سنگ و خاکت دروغه ؛ دریا و کوهت دروغه
خنده ی تو دروغه ؛ گریه ات دروغه
دنیای سراسر خیال و توهم ، دنیای خرابه و ویران
دنیایی که چه جان ها که گرفته ، دنیایی که حقش هم دروغه
دست نوازش رو سرم میکشی و برای همیشه منو به خواب فرو میبری
معرفت نداری؟ هیچ ادب نداری؟
شایدم عالم خیالی هستی ، شایدم رویا هستی
تو همین دنیا هستی ، تو همین دنیا هستی
دنیایی که عشق رو از من گرفت و به ذلت و خواری انداخت
دنیایی که جان ها رو میگیره ، دنیایی که واقعیت هاش دروغه
با راست و دروغ صدا کردی،اینچنین دعوتی میشه مگه؟
عذاب ها بارید روی من ، مگه داریم همچین لعنتی؟
به تو لذت گفتند ، به تو بهشت گفتند
آخرش قبر و کفن هست ، همچین بهشتی میشه مگه؟
دنیایی که به یه سریا الوداع میگه ، به یه سریا سلام میده
دنیایی که وداعش مرگ و حقه ، سلامش دروغه
استاد شهریار :
تو رو فرزانه ها انداختن
دیوانه ها قاپیدن و گرفتن
تو رو فرزانه ها انداختن
دیوانه ها قاپیدن و گرفتن
کی خرید ، کی فروخت (چه کسانی که تو رو خریدن و چه کسایی که فروختنت)
دنیای فروشنده ، دنیای خریدار
ظلم ظالم مال توئه ، مرگ مظلوم مال توئه
و وجود و هستی من زیباترین اثر توئه که منجر به مرگ خواهد شد
ظلمی که دادی رو تحمل میکنم و چشمام میبارن
ببین چقدر احمقا هستن که دامنتو گرفتن
دنیایی که با خاک ازش بیرون میریم ، با گهواره بهش میایم
دنیایی که درد رو از ثروتمندان میگیره و به ندار ها میده
اولش بی ارزشمون کردی و بعد ارزون فروختی
من دیروز جوان بودم ، دنیا منو زود پیر کردی
من بهت زحمت میگم(توصیفت میکنم) ، نفرینت کردم
از وقتی که من تو رو فهمیدم بهت لعنت فرستادم
دنیایی که جان مظلوم ها رو میگیره و واسه ظالمین باقی میمونه
دنیایی که ظلمش حلاله ، دنیایی که لذتش حرامه
حقیقت ها دروغن ، انسان ها دروغن
در حالی که میگن ما قلبمون تمیز و پاکه
عشق تو هم دروغه ، غمی که دادی هم دروغه
دنیا تو هم دروغی ، دنیا؛منم دروغم
دنیایی که حقیقتش دروغه ، دنیای قاتل و جانی
دنیای زودگذر و آنی ، دنیا فانی هست ، فانی....
استاد شهریار :
کی از تو بهره مند شده؟
مال کی هستی؟ صاحبت کیه؟
کیه که به تو بگه راست
ای دنیای دروغی ، دنیای دروغ
کیه که به تو بگه راست
ای دنیای دروغ...