Stworzył Bóg, stworzył Bóg latorośl,
abym mógł wieńce splatać,
dziękuję, dziękuję za boleść,
co mnie nauczy się pytać,
dzięki za niepowodzenia:
te mnie pilności uczą,
abym mógł dary przynieść,
choćby siły nie stało,
dziękuję, dziękuję, dziękuję.
Dziękuję, dziękuję za słabość,
co pokory mnie uczy,
pokorze, pokorze za radość,
pokorze bez przymusu,
za łzy, za łzy dziękuję:
nauczą mnie uczucia
do żywych, którzy żałują
i krzyczą o współczucie,
dziękuję, dziękuję, dziękuję.
Dla tęsknoty za pięknem
dziękuję za brzydotę,
dziękuję, że się spotkają
miłość i wrogość razem,
za słodycz, za słodycz zaśnięcia
dziękuję za zmęczenie,
dziękuję za ognia wspłonięcie
i za jazu szumienie,
dziękuję, dziękuję, dziękuję
Dziękuję mu za pragnienie,
które słabość zdradziło,
dziękuję i za cierpienie,
co udoskonali dzieła,
za to, za to że kocham,
choć strach mi serce zwierał,
baranku, dziękuję,
na próżnoś nie umierał,
dziękuję, dziękuję, dziękuję, dziękuję, dziękuję...