Η καρδιά μου δεν μπορεί να ξεχάσει
Αυτά τα λυπημένα, ονειροπόλα μάτια, τα οποία αγάπησα
Την άφησα για να κατακτήσω μια ψευδαίσθηση
Και έχασα τα ίχνη της, και τώρα ξέρω ότι είναι
Όλα όσα έψαχνα
(Ρεφρέν)
Και τώρα είμαι εδώ
Την ψάχνω ξανά και
δεν είναι εδώ, έφυγε
Ίσως την έχεις δει, πες της ότι πάντα την λάτρευα
Και πως ποτέ δεν την ξέχασα
Ότι η ζωή μου είναι μια έρημος και πεθαίνω από την δίψα
Και πες της επίσης ότι μόνο μαζί της μπορώ να αναπνεύσω
Δεν υπάρχει λάμψη στα αστέρια
Και ο ήλιος δεν με ζεσταίνει
Και είμαι τόσο μόνος εδώ, δεν ξέρω που πήγε
Σε παρακαλώ πες της
Υπήρχαν τόσες πολλές στιγμές που την αγάπησα
Όταν ένιωσα τα χάδια της και η μυρωδιά της ήταν πάνω στο δέρμα μου
Κάθε νύχτα την αγκάλιαζα κοντά μου
Την κάλυπτα με φιλιά και ανάμεσα σε χιλιάδες χάδια
Την οδηγούσα στην τρέλα