Σε γνώρισα μια μέρα του Γενάρη
Με το φεγγάρι στη μύτη μου
Και σαν είδα οτι ήσουν ειλικρινής
Χάθηκα μες τη ματιά σου
Τι χαζό παραστράτημα!
Και τι γλυκιά αίσθηση
Και τώρα που γυρνάμε τον κόσμο
Σαν τους Mutt και Jeff [1]
Ανακάλυψα μερικές από τις γρατζουνιές
Που οι άλλοι χάραξαν πάνω σου
Αλλά ο τρελός έρωτάς μου
Είναι ο καλύτερος γιατρός σου
Θα θεραπεύσω την πονεμένη σου καρδιά
Θα σ'αφήσω σαν καινούργιο
Και όλα θα περάσουν
Σύντομα θα δεις τον ήλιο να λάμπει
Εσύ αξίζεις πιο πολύ απ'όλους να είσαι ευτυχισμένος
Θα δεις πως θα θεραπευτούν
Σιγά σιγά οι πληγές σου
Θα δεις πως η ίδια η ζωή
Θα αποβάλλει το αλάτι που περισσεύει στη θάλασσα
Κι αν και έχεις υπάρξει ξένος
Μέχρι και στη ίδια σου τη χώρα
Αν σου λέω "Τι λες?" (ιδ. Κολομβίας)
Εσύ ακόμα λες "Τι λεγεις?" (ιδ. Αργεντινής) [2]
Και κλαις απο ευτυχία ακούγοντας ένα bandoneón [3]
Κι αν και μοιάζεις χαμένος
Μ'αυτό το αργό σου περπάτημα
Γνωρίζω την αιτία που κάνει την καρδιά σου να πονάει
Γι'αυτό θέλησα να σου γράψω αυτό το τραγούδι
Θα δεις πως θα θεραπευτούν
Σιγά σιγά οι πληγές σου
Θα δεις πως η ίδια η ζωή
Θα αποβάλλει το αλάτι που περισσεύει στη θάλασσα