Czas, niewyspany, zdyszany.
Czas, przeklinany co rano, blady.
Czas – chudy sknera bez duszy.
Ten Twój czas, to jest wszystko, co masz.
Twój przyjaciel na dobre i złe
i Twój wróg, co wydziela Ci tlen.
Na Twym czole on znaczy swój ślad,
by być zawsze na czas.
Czas, w kąt wagonu wciśnięty.
Czas, wciąż spóźniony, zgoniony, święty.
Czas – Twe powietrze i woda.
Ten Twój czas, to jest wszystko, co masz.
Twój przyjaciel na dobre i złe
i Twój wróg, co wydziela Ci tlen.
Na Twym czole on znaczy swój ślad,
by być zawsze na czas.
Twój przyjaciel na dobre i złe,
biciu serca odmierza wciąż kres,
uwięziony w klepsydrze Twój pan,
co na ustach ma piach.
Czas, czyjeś oczy nad ranem.
Czas, najpiękniejszy kochanek. Amen.
Czas – twe ostatnie pytanie:
– Więc to już? Tylko tyle dał czas.