Καρδιά μου,
εσύ που υποφέρεις,
τι μπορώ να κάνω για σένα;
Εγώ είμαι
ερωτευμένη.
Για σένα ηρεμία, δεν, δεν, δεν υπάρχει
στο κόσμο.
Αν γελάω και αν κλαίω,
εσύ είσαι η μόνη που το μοιράζεται μαζί μου
κάθε δάκρυ,
κάθε χτύπο,
κάθε στιγμή αγάπης.
Ζω μαζί σου
τις πρώτες μου αγωνίες,
τις πρώτες μου χαρές.
Από τότε
που τον γνώρισα,
για μένα, για μένα δεν υπάρχει ηρεμία.
Νοιάζομαι για εκείνον, ξέρεις,
Ξέρεις, νοιάζομαι για εκείνον πολύ.
Και εσύ χτυπάς μέσα μου
σε κάθε μικρή,
σε κάθε τρυφερή
αίσθηση αγάπης.
Κάθε μέρα, το ξέρω,
πάντα περισσότερο,
πάντα όλο και περισσότερο εσύ, εσύ,
εσύ θα υποφέρεις
Ω, φτωχή μου καρδιά!
Ω, φτωχή μου καρδιά,
θα υποφέρεις περισσότερο,
κάθε μέρα περισσότερο,
κάθε μέρα, κάθε μέρα όλο και περισσότερο,
και περισσότερο, και περισσότερο.
Σε κάθε μικρή,
σε κάθε τρυφερή
αίσθηση αγάπης.
Κάθε μέρα, το ξέρω,
πάντα περισσότερο,
πάντα όλο και περισσότερο εσύ, εσύ,
εσύ θα υποφέρεις
Ω, φτωχή μου καρδιά!
Ω, φτωχή μου καρδιά!